مسلم اصلانی_به پایگاه خبری ۲۰۲۰، سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان، شهرزاد مظفر، بارها در مصاحبهها به رزومه ورزشی خود اشاره کرده و سابقه ۱۰ ساله در تیم ملی والیبال و کاپیتانی آن را پشتوانهای برجسته برای هدایت فوتسال معرفی میکند. اما آیا تجربهای در والیبال، آن هم پس از ترک ورزش در سنین بالا، میتواند جای تجربه عملی در فوتسال را بگیرد؟ پاسخ واضح است: هرگز!
رزومه والیبالی در برابر فقدان تجربه فوتسال
مظفر بدون سابقه بازی حرفهای فوتسال، مستقیماً وارد مربیگری شد و اکنون هدایت تیم ملی فوتسال بانوان را برعهده دارد. بسیاری از مربیان موفق جهان، ابتدا بازیکن حرفهای همان رشته بودهاند تا بتوانند فشارهای روانی، تاکتیکی و لحظهای زمین را درک کنند. مظفر اما این تجربه حیاتی را ندارد و تیم ملی در زمین، به شدت از فقدان این درک عملی آسیب میبیند.
فروپاشی در جام جهانی؛ نشانه کمبود کاریزما
در جام جهانی ۲۰۲۵ فیلیپین، ایران پس از شکست سنگین مقابل برزیل و پیروزی بر پاناما، در بازی سرنوشتساز مقابل ایتالیا ۳-۱ شکست خورد. نیمه اول با گل زودهنگام فرزانه توسلی امیدوارکننده بود، اما پس از دریافت گل مساوی، تیم ناگهان فروپاشید و دو گل دیگر دریافت کرد. کارشناسان معتقدند عدم توانایی مظفر در مدیریت استرس کنار زمین و تزریق روحیه به بازیکنان، که ریشه در عدم تجربه عملی فوتسال دارد، یکی از اصلیترین عوامل این شکست بود. بازی غریزی و بدون برنامه بعد از دریافت گل تساوی، عملاً نشان از غیبت سرمربی در لحظات حیاتی دارد.
جوانگرایی در حرف، محافظهکاری در عمل
مظفر بارها از ضرورت جوانگرایی صحبت کرده، اما شاکله اصلی تیم همچنان بر پایه ستارههای نسل ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ استوار است. بازیکنان کلیدی بسیاری نزدیک به ۴۰ سال دارند و میانگین سنی تیم ملی به مراتب بالاتر از استاندارد جهانی (۲۵-۲۶ سال) است. نه انگیزه خداحافظی در بازیکنان مسن دیده میشود و نه ارادهای برای خط زدن آنها از سوی مظفر، که خود افتخارات گذشته تیم را وامدار همین نسل میداند.
نمونه بارز این محافظهکاری، لیست اعزامی به جام جهانی فیلیپین است: ستارههای درخشان لیگ، مانند فاطمه حسینی، زهرا کیانی منش، نادیده گرفته شدند و حتی فاطمه شکرانی، دروازهبان نوجوان که تیم را به قهرمانی المپیک آسیایی رسانده بود، ولو برای کسب تجربه دعوت نشد. این تصمیمات نشان میدهد که پوستاندازی واقعی تیم ملی با حضور مظفر، یک رویای محال است.
تئوری قوی، اما مربیگری فراتر از کتاب
مظفر از نظر مدارک و دانش تئوری در سطح بالایی است، اما مربیگری فوتسال فراتر از کتاب است. کاریزما، مدیریت بحران و درک عملی از زمین عناصر کلیدی هستند که بسیاری از تئوریسینها فاقد آناند و مظفر در جام جهانی این خلأ را آشکار کرد.
کوچ استعدادها و فاصله نسلی جبرانناپذیر
این محافظهکاری خطر بزرگی برای فوتسال بانوان ایران است: استعدادها به فوتبال کوچ میکنند و فاصله نسلی جبرانناپذیر میشود. در فوتبالی که تیمهای ملی ردههای سنی متنوع و امکانات بهتر دارند، انگیزه دختران جوان برای ماندن در فوتسال کاهش مییابد. ادامه این مسیر، نه تنها افتخارات گذشته را به خطر میاندازد، بلکه آیندهای تاریک برای این رشته محبوب ترسیم میکند.
فوتسال بانوان ایران نیازمند تحول واقعی است، نه حفظ وضع موجود. ادامه مسیر با شهرزاد مظفر، نه تنها یک رویای محال، بلکه تهدیدی جدی برای نسل آینده است.
انتهای پیام /
مطالب مرتبط
