_320.jpg)
به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، شش هفته از رقابتهای لیگ برتر فوتسال بانوان سپری شده، اما کارنامه فروزان سلیمانی، سرمربی پرآوازه تیم ملی حفاری، همچنان با رنگ هشدار و نشانههای نگرانکننده همراه است. عملکرد ضعیف تیم تحت هدایت او، نهتنها نتوانسته انتظارات اولیه را برآورده کند، بلکه پرسشهای جدیتری را درباره این مربی در فضای رقابتی و پیچیده باشگاهی مطرح کرده است.
وضعیت نگرانکننده در جدول
برخلاف شعارها و وعدههای بازگشت به اوج، تیم ملی حفاری در شش هفته ابتدایی لیگ برتر، نتایجی فاجعهبار و دور از انتظار ثبت کرده است. این تیم که در رتبه دوازدهم جدول دوازدهتیمی لیگ جای گرفته، در هفته ششم نیز مقابل مس رفسنجان با نتیجه ۲ بر ۱ شکست خورد تا زنگ خطر بحران بهصورت جدیتری به صدا درآید. روند فعلی نهتنها فاصلهای معنادار با اهداف اعلامشده دارد، بلکه نشانههایی آشکار از آشفتگی در ترکیب، افت انگیزه و ضعف در برنامهریزی فنی تیم را عیان میکند.
کارنامه پربار گذشته و تضاد آشکار با امروز
برای درک عمق این ناکامی، مروری کوتاه بر سابقه نزدیک فروزان سلیمانی ضروری است. او تا کمتر از یک سال پیش، هدایت تیم ملی فوتسال بانوان ایران را بر عهده داشت و موفق شد چهار دوره پیاپی رقابتهای کافا را با عنوان قهرمانی به پایان برساند. مهمتر از آن، در جام ملتهای آسیا ۲۰۲۵، با وجود از دست دادن جام قهرمانی، با کسب مقام سوم، سهمیه تاریخی نخستین جام جهانی فوتسال بانوان را برای ایران به ارمغان آورد. مجموعه این دستاوردها، جایگاه او را بهعنوان یکی از مربیان تراز اول فوتسال بانوان در سطح قاره آسیا تثبیت کرده بود.
سوالات بیپاسخ؛ مدیریت ستارهها یا ساختن تیم
این تقابل آشکار میان موفقیتهای درخشان ملی و شکستهای پیاپی باشگاهی، پرسشهای بنیادینی را پیش روی اهالی فوتسال قرار میدهد:
اولاً، آیا موفقیت در تیم ملی که بر بستری از بهترین و آمادهترین بازیکنان هر نسل شکل میگیرد، میتواند معیار دقیق و قابل اتکایی برای سنجش تواناییهای فنی و مدیریتی یک مربی در فضای محدود، فرسایشی و پرچالش باشگاهی باشد؟
ثانیاً، چرا مربیای با چنین سابقه درخشانی، هنوز نتوانسته تیم خود را از نظر سازماندهی، انگیزش و خلق یک بازی جمعی مؤثر به حداقل استانداردهای نتیجهگیری در لیگ برتر برساند؟ عملکرد شش هفته اخیر، تاکنون پاسخی قانعکننده به این سوال نداده است.
تحلیل یک شکاف عمیق
به نظر میرسد فروزان سلیمانی در فضای تیم ملی، بیش از آنکه یک «سازنده» باشد، در نقش یک «مدیر موفق» ظاهر شده است؛ مدیری که مسئولیت هماهنگسازی ستارههای آماده، باتجربه و باانگیزه را بر عهده داشته است. اما در سطح باشگاهی، بهویژه در تیمی مانند حفاری، چالش اصلی نه مدیریت نامها، بلکه «ساختن»، «آموزش»، «پرورش» و «خلق هویت تیمی» از پایه است؛ مهارتی که عملکرد فعلی تیم، نبود یا ضعف آن را با صدای بلند فریاد میزند.
تکرار الگوی تدافعی
سلیمانی احتمالاً برای توجیه این نتایج، به عواملی چون شرایط سخت تیم، جوان بودن ترکیب یا مشکلات داخلی اشاره خواهد کرد. هرچند بررسی شرایط واقعی تیم همواره ضروری است، اما سابقه مشابه او در توجیه نتایج ضعیف باشگاهی – از جمله ارجاع به «خستگی بازیکنان» یا «اشتباهات فردی» در دورههای قبلی – این تردید را تقویت میکند که آیا ریشه بحران، فراتر از عوامل بیرونی و در لایههای عمیقتری از تفکر فنی و مدیریتی قرار ندارد؟
آزمونی که هر هفته سختتر میشود
فروزان سلیمانی امروز در موقعیتی متناقض ایستاده است؛ نامی که با بزرگترین افتخارات تاریخ فوتسال بانوان ایران گره خورده، اما در سطح باشگاهی، از نجات تیم خود از بحران قعرنشینی ناتوان مانده است. با گذشت هر هفته و تداوم نتایج منفی، زمان بهسرعت علیه او حرکت میکند. این سقوط آزاد در لیگ برتر، نهتنها آینده حرفهای او در تیم حفاری را با تهدیدی جدی مواجه کرده، بلکه بخشی از اعتبار فنی و مدیریتیاش را نیز در سایهای از تردید و ابهام فرو برده است.
انتهای پیام /
مطالب مرتبط
