به گزارش فوتسال ۲۰۲۰، از یکماه گذشته اخبار حضور سرمربی تیم ملی فوتسال زنان به عنوان سرمربی تیم سایپا جنجال زیادی در رسانه‌ها و نیز فدراسیون فوتبال به پا کرد و این موضوع حتی با واکنش سرمربیان تیم‌های باشگاهی همراه بود که اظهار داشتند سرمربی تیم ملی نباید در تیم‌های باشگاهی حضور داشته باشد.

شهناز یاری نیز گفت که همزمان سرمربی ملی و باشگاهی بودن، اتفاق تازه‌ای نیست و این موضوع می‌تواند به رشد تیم ملی هم کمک کند.

این حرف شاید پربیراه هم نباشد زیرا پیش از یاری نیز شهرزاد مظفر همزمان سرمربیگری تیم ملی و دانشگاه آزاد را در لیگ برتر برعهده داشت و سوالی که مطرح می‌شود چرا در آن زمان این جنجال برای برکنار کردن او اتفاق نیافتاد؟!

پرسشی مبنی بر اینکه خبر کناره‌گیری یاری صحت دارد یا خیر، با این پاسخ غافلگیرکننده از جانب پرهیزکار همراه شد: «فوتسال زنان در حیطه اختیارات من نیست و از آن اطلاعی ندارم.»

این پاسخ باردیگر پرسشی را با این مضمون در ذهن متبادر می‌کند: چرا چنین موضوعی به رییس کمیته فوتسال فدراسیون فوتبال مربوط نمی‌شود و از آن  ابراز بی‌اطلاعی می‌کند؟ آن هم در حالی که همه امورات و تصمیمات فوتسال چه در بخش زنان و چه در حوزه مردان به پرهیزکار گره می‌خورد.

او پس از پرسش‌های زیاد سرانجام درخصوص کناره‌گیری یاری اظهار نظر کرد و گفت: این موضوع برای مربی تیم ملی فوتسال زنان و مردان یکسان است و در هر دو مورد اگر طبق قانون با باشگاهی قرارداد ببندند باید از سرمربیگری تیم ملی فوتسال کنار گذاشته شوند. همانطور که مربی تیم ملی فوتبال مردان با گیتی پسند قرارداد بست و کنار گذاشه شد و در خصوص شهناز یاری که با تیم سایپا قرارداد بست نیز همین قانون صدق می‌کند.

حال این پرسش پیش می‌آید که در بحرانی که گریبان‌گیر فوتبال زنان است و پای فوتسال هم به آن کشیده خواهد شد، چرا سرپرست فدراسیون فوتبال و مسوولان دیگر آن هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند؟!

این موضوع ناشی از بی‌اعتنایی به برگزاری اردوها و مسابقات بین‌المللی در فوتبال و فوتسال زنان است. سوال اینجاست که چرا فدراسیون برکناری و عزل سرمربی را به برگزاری مسابقات و اردوهای ملی پوشان ترجیح داده است آن هم در شرایطی که اکنون بحث آماده سازی آنان باید مهم ترین دغدغه فدراسیون‌نشینان باشد؟!