آرین مرتضوی/به گزارش پایگاه خبری ۲٠۲٠، باشگاه سفیر گفتمان تهران، تنها نماینده پایتخت در لیگ برتر فوتسال، با تبلیغات گسترده و برنامه‌های پرزرق‌وبرق وارد رقابت‌های این فصل شد. برگزاری تورنمنت‌های پیش‌فصل، همایش مدیران باشگاه‌ها، همه در راستای نمایش چهره‌ای فرهنگی از این تیم بود. اما سؤال اینجاست: این اقدامات تا چه حد در خدمت فرهنگ‌سازی بوده و تا چه اندازه یک نمایش تبلیغاتی؟
چنین فعالیت‌هایی در نوع خود قابل تحسین‌اند، اما در فوتبال و فوتسال ایران، واژه "فرهنگی" مدت‌هاست به یک عنوان تشریفاتی تبدیل شده است. فرهنگ‌سازی واقعی از درون باشگاه آغاز می‌شود؛ از تعامل حرفه‌ای با بازیکنان و کادر فنی تا مدیریت منظم و متعهدانه. به نظر می‌رسد سفیر گفتمان در این مسیر، اولویت‌ها را گم کرده است.
این تیم که تا هفته‌های پایانی برای بقا می‌جنگید، بیش از هر چیز به تقویت کادر فنی، جذب بازیکنان باکیفیت و پرداخت منظم قراردادها نیاز داشت، نه برگزاری مراسم‌های پرهزینه. باشگاهی که از نظر فنی و مالی با چالش روبه‌رو است، چطور می‌تواند فرهنگ‌سازی پایدار داشته باشد؟
گزارش‌ها نشان می‌دهد سفیر تاکنون حدود ۷۵ درصد از مبلغ قرارداد بازیکنان را پرداخت کرده است. این رقم در نگاه اول مطلوب به نظر می‌رسد، اما در مقایسه رقم کل قراردادها با سایر رقبا چندان چشمگیر نیست. در شرایطی که فشار اقتصادی بر معیشت بازیکنان سنگینی می‌کند، انتظار می‌رفت مدیران سفیر پرداخت کامل قراردادها را تا پیش از عید نوروز در اولویت قرار دهند، اما این اتفاق رخ نداد.
با این حال، سفیر گفتمان همچنان فرصت دارد مسیر خود را اصلاح کند. نمایش‌های پرزرق‌وبرق شاید در کوتاه‌مدت توجه‌ها را جلب کند، اما آنچه یک باشگاه را ماندگار می‌کند، ثبات، مدیریت حرفه‌ای و احترام به حقوق بازیکنان و کادرفنی است. فرهنگ واقعی در عمل به تعهدات و ساختن تیمی منسجم معنا پیدا می‌کند، نه در همایش‌ها و بیانیه‌ها.
انتهای پیام /
مطالب مرتبط
