آرین مرتضوی/به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، رضا زرخانلی، مربی با تجربه فوتسال ایران، در نیمفصل دوم هدایت فرشآرا مشهد را در شرایطی بحرانی بر عهده گرفت.
تصمیمی که در نگاه اول ریسکی بزرگ به نظر میرسید، اما با شناختی که از تواناییهای او در کار با جوانان و ایجاد انگیزه وجود داشت، این انتخاب میتوانست نوری از امید را به اردوی فرشآرا بیاورد.
زرخانلی که سالها در فوتسال ایران سابقه مربیگری دارد، نشان داده که در ساختن تیمهایی با هویت و پشتوانه جوان مهارت ویژهای دارد؛ چیزی که فرشآرا در آن مقطع به شدت به آن نیاز داشت. اما پایان این داستان، آنطور که انتظار میرفت، خوش نبود. سقوط تلخ فرشآرا به لیگ دسته اول، این چالش را برای زرخانلی و تیمش به تجربهای سخت تبدیل کرد.
اما آیا این ناکامی را باید صرفاً به پای زرخانلی نوشت؟ قطعاً نه. مشکلات مدیریتی، جدایی بازیکنان کلیدی و نبود ابزار مناسب برای موفقیت، این مربی را در یک میدان نابرابر قرار داد. او در حالی سکان هدایت تیم را به دست گرفت برای رسیدن به هدف، ابزار لازم را در اختیارش نگذاشتند. شاید اگر او به فکر حفظ رزومه خود در فوتسال ایران بود، پذیرفتن این مسئولیت در شرایط فرشآرا تصمیم درستی به نظر نمیرسید. اما زرخانلی با شجاعت تمام این چالش را پذیرفت و تا لحظه آخر جنگید.
فوتسال، فقط به مربی خوب نیاز ندارد! تیمی که حمایت مدیریتی و ساختار منسجم نداشته باشد، حتی با بهترین مربیان نیز نمیتواند موفق شود. زرخانلی در این فصل شاید نتیجه دلخواه را کسب نکرد، اما نشان داد که همچنان یکی از سرمایههای ارزشمند فوتسال ایران است. قطعا در آینده، تیمی مجهز و حمایتشده، بستری مناسب برای نمایش تواناییهای واقعی این مربی دلسوز خواهد بود.
انتهای پیام /
مطالب مرتبط