مسلم اصلانی/به گزارش پایگاه خبری ۲٠۲٠، انتخاب ۱۴ بازیکن برای حضور در تورنمنت کافا، شامل ۱۲ بازیکن و ۲ دروازه‌بان، یکی از تصمیمات چالش‌برانگیز فروزان سلیمانی سرمربی تیم ملی بانوان بود. در فوتسال، که پست دروازه‌بانی از اهمیت بالایی برخوردار است، حضور حداقل ۳ دروازه‌بان در هر تورنمنت رسمی یک اصل حرفه‌ای و پذیرفته‌شده است.

فرزانه توسلی در بازی دوم مقابل قرقیزستان اخراج شد و تیم ملی در دیدار سوم تنها یک دروازه‌بان در اختیار داشت. در نیمه نخست آن بازی، زهرا لطف‌آبادی نیز از زمین اخراج شد و تیم ملی بدون دروازه‌بان مجبور به ادامه مسابقه شد. این وضعیت، نتیجه یک مدیریت ضعیف در چیدمان فهرست تیم ملی بود و تیم ایران را در شرایطی سخت قرار داد که در تورنمنت‌های بین‌المللی غیرقابل‌قبول است.

تناقض در سیاست جوانگرایی!

فروزان سلیمانی در ماه‌های اخیر از جوانگرایی به‌عنوان یکی از استراتژی‌های اصلی خود نام برده است. با این حال، عدم دعوت از یک دروازه‌بان جوان و بازیکنان جوانتر در شرایطی که تورنمنت کافا فرصت مناسبی برای میدان دادن به استعدادهای آینده‌دار بود، با این ادعا تناقض دارد.

جوانگرایی واقعی به‌معنای ایجاد زیرساختی برای آینده تیم ملی و کسب تجربه برای نسل جدید بازیکنان است، نه صرفاً استفاده از برخی چهره‌ها بدون برنامه‌ریزی مدون.

حضور فرشته کریمی؛ تصمیمی بر مبنای گذشته، نه حال

در کنار عدم دعوت از دروازه‌بان سوم، یکی دیگر از انتخاب‌های بحث‌برانگیز، حضور بازیکنان پا به سن گذاشته ای مثل فرشته کریمی، فرزانه توسلی و... در فهرست تیم ملی بود.  برای مثال کریمی در دو سال گذشته کمترین دقایق بازی را در لیگ داشته و حتی در نیم فصل دوم لیگ برتر فوتسال امسال بدون تیم بوده است. با این‌حال، او در فهرست نهایی قرار گرفت و عملکردش در میدان نیز نشان داد که از شرایط مطلوب مسابقه دور است.

انتخاب بازیکنی که از آمادگی دور بوده، آن هم در شرایطی که استعدادهای آماده‌تری در لیگ حضور دارند، نشان‌دهنده عدم توجه به اصل شایسته‌سالاری در تصمیم‌گیری‌های کادر فنی است و ظاهرا آنها به دنبال نتیجه گرایی هستند تا جوانگرایی.

مدیریت سلیقه‌ای یا نگاه ملی!

تیم ملی متعلق به ۸۰ میلیون ایرانی است و تصمیم‌گیری درباره آن نباید بر مبنای سلیقه‌های شخصی سرمربی باشد. انتخاب بازیکنان باید بر اساس منطق، آمادگی فنی و نیازهای واقعی تیم انجام شود تا تیم در شرایط بحرانی دچار مشکل نشود.

تورنمنت کافا شاید از نظر فنی چالشی جدی محسوب نشود، اما آزمونی برای بررسی عملکرد کادر فنی در مدیریت بحران بود. آنچه در این مسابقات رخ داد، زنگ خطری برای تیم ملی فوتسال بانوان در آستانه جام ملت‌های آسیا است، جایی که فرصت جبران چنین اشتباهاتی وجود نخواهد داشت.

حال این سوال مطرح است که آیا فروزان سلیمانی از این تجربه تلخ درس خواهد گرفت و در آینده تصمیمات منطقی‌تری اتخاذ خواهد کرد، یا همچنان مسیر آزمون‌وخطا و مدیریت سلیقه‌ای را ادامه خواهد داد؟

انتهای پیام/