_320.jpg)
به گزارش پایگاه خبری ۲٠۲٠، در چهار روز گذشته، ملی‌پوشان حاضر در اردوی آمادگی زیر نظر وحید شمسایی در دو نوبت صبح و عصر به تمرین پرداختند، جایی که اگر مشکلات غیرورزشی حل شود قرار است تیم ملی در فیفادی بعدی به مصاف حریفان برود. در این میان بازیکنانی که اولین بار است به تیم ملی دعوت شده‌اند حس و حال دیگری دارند، ترکیب هیجان، لذت و اندکی استرس. برای آنها که سالها ستاره‌هایی چون حسین طیبی، سعید احمدعباسی، مسلم اولادقباد و ... را از دور دیده‌اند حالا رقابت با آنها شکل دیگری دارد. حضور در اولین اردوی تیم ملی طعم خاصی دارد، برای یک ورزشکار شبیه هیچ چیزی دیگری نیست.
این را محمدهاشم ابرقویی دروازه بان سفیرگفتمان می‌گوید. دروازه‌بان جوانی که در حال آماده شدن برای تمرین صبحگاهی روز شنبه است و به گفت و گو می پردازد و انگشت‌هایش را با دقت چسب می‌زند و می‌گوید: «بعد از بازی مقابل مس سونگون حالم بد بود، خیلی خوب بازی کردیم ولی مس پیروز شد، یکی دو روزی می‌شد که به خاطر تعطیلات نیم فصل لیگ برتر می‌خواستم با خانواده به شمال سفر کنیم. لیست بازیکنان دعوت شده به تیم ملی را دیدم. باورم نشد. اسم خودم هم بود. چند دقیقه توی شوک بودم. مسافرت را کنسل کردم و به اردو آمدم.»
ابرقویی نژاد اصالتاً شیرازی است ولی در قرچک ورامین به دنیا آمده. جایی که انگار معدن دروازه‌بانی است، حالا جوانترین بازیکن دعوت شده به تیم ملی لقب گرفته است. با موهای کوتاه، صورت گرد و چشم‌هایی حریصِ برنده شدن. ابرقویی متولد 13 آذر 1384 است، یعنی تازه وارد 19 سالگی شده.
- اول لطف خدا بود که الان اینجا کنار بزرگان فوتسال ایران هستم تا از آنها یاد بگیرم. از آقای شمسایی و کادر فنی بابت دعوت به تیم ملی هم خیلی ممنونم. هم خوشحالم و هم احساس غرور دارم که کنارشان هستم، البته راستش را بگویم یک جاهایی سخت است، اما بهرحال اینجا بهترین‌های ایران جمع هستند.
چطور شد فوتسال را انتخاب کردی؟
- مثل هر پسر بچه دیگری من هم عاشق توپ و فوتبال بودم، خیلی مانویل نویر را دوست داشتم ولی مسیرم به طرف فوتسال امد و قسمت بود اینجا دیده بشوم.
سال 1403 سال تو بود!
- خدا را شکر. بابت اعتماد مربیانم در سفیرگفتمان ممنونم، باشگاه خیلی به من کمک کرد که الان اینجا هستم. کل تیم کمکم کردند و ثمره‌اش شد دعوت به تیم ملی. میدانم بین دعوت به تیم ملی و ماندن در اینجا خیلی فرق است اما برای این اتفاق خوشحالم، کنار بزرگان یاد می‌گیرم، تجربه کسب میکنم و لذت میبرم.
چرا از توپ نمی‌ترسی؟ بعضی بازیکنان طوری از فاصله ی نزدیک شوت میزنند که قاعدتاً باید جای خالی بدهی ولی تو با تمام وجود به استقبال توپ می آیی!
- عادت کردیم. اینقدر توپ توی صورتم خورده که ترسی وجود ندارد. گلر که باشی باید عاشق توپ باشی.
از کجا فوتسال را شروع کردی؟
دو سه سال در رده ی پایه بازی کردم، یکسال لیگ دسته دوم بودم و بعد به باشگاه سفیرگفتمان در لیگ برتر آمدم. البته یکی دو سال فرصت بازی به من نرسید تا امسال.
حین مصاحبه مهدی رستمی‌ها گلر خوش اخلاق مس سونگون که در اردو است اضافه می‌شود و می‌گوید این را هم بنویسید که «در اولین اردوی تیم ملی معجون را به من باخته!» هاشم می‌خندد و مثل همیشه با حاضرجوابی می‌گوید «زشت بود اولین اردو بزرگترها را ببریم!»
- در اردو با گلرها هم اتاقیم. من، سعید مومنی، مهدی رستمی‌ها و بهزاد رسولی. صدای آنها از دست من در آمده. چون زودتر از همه می‌خوابم، دیرتر بیدار میشم، ظهرها بین تمرین هم می‌خوابم!
در این مسیر می‌توانی بگویی چه کسایی خیلی کمکت کردند؟
- اجازه بدهید اسم نگویم. هر مربی که داشتم به من چیزهایی یاد داد و میترسم کسی از قلم بیوفتد، از همه ی آنها تشکر میکنم. اما باید از خانواده‌ام هم تشکر کنم که همیشه کنارم بودند، حمایتم کردند. ان‌شالله که عمری باشد و زحمات همه ی آنها را جبران کنم.
نقطه قوت خودت را در گلری در چه چیزی میدانی؟ شوت‌گیر بودن؟ تک به تک گرفتن؟
- نقطه ضعف زیاد دارم، من تازه اول کارم و باید خیلی کار کنم، اما نقطه قوت را اجازه بدهید بقیه بگویند.
اگر بخواهی به مهمترین چیزی که در اولین اردوی تیم ملی یاد گرفتی اشاره کنی، کدام یک را می گویی؟
- اینکه برگردم به باشگاه باید خیلی تمرین کنم، خیلی خیلی تلاشم را بیشتر کنم. یعنی اگر قبلاً روزی یک جلسه تمرین میکردم الان باید سه جلسه تمرین کنم، اگر دو ساعت تمرین میکردم تبدیلش بکنم به شش ساعت تا بتونم ماندگار بشوم. ماندن در تیم ملی سخته واقعاً. رقابت خیلی بالاست.
لیگ امسال تا الان چطور بود؟
- من اینقدر سابقه ندارم که اظهارنظر کنم ولی این سه سالی که با سفیرگفتمان بودم باید بگویم نیم فصل اول خیلی خوب بود و بهتر از سال‌های قبل، ستاره‌ها بین تیم های مختلف تقسیم شدند و باعث شد سطح مسابقات بالا برود، اما میدانم نیم فصل دوم سخت تر از نیم فصل اول است، چون تعدادی از تیم ها تقویت شدند و تعدادی از تیم ها جا افتادند و رقابت بالاست.
انتهای پیام /
مطالب مرتبط
