به گزارش پایگاه خبری ۲٠۲٠، فینال جام جهانی 1994 بود. نه تنها کالیفرنیا، بلکه تمام جهان شب را به این امید صبح کردند تا تماشاگر فینال جام جهانی را میان دو تیم عنوان‌دار تماشا کنند. فینالی که یک سمتش برزیل و سمت دیگرش ایتالیا بود و این روزها، شاید کسی نتواند بازیکنان این دو تیم را بیشتر از 5 نفر نام ببرد و مشخصا، فوتبال‌دوستان شاید روزی فراموش کنند که چه تیم‌هایی و چه اتفاقاتی در جام جهانی 1994 افتاده اما حتی بسیاری از غیر فوتبالی‌ها ماجرای ساعات تلخ باجو را فراموش نخواهند کرد.

مرد ایتالیایی پشت توپ ایستاد، چشم در چشم تافارل شد و در هیاهوی رز بول، به یک مرتبه استادیومی که کیپ تا کیپ هواداران حضور داشتند، تبدیل به یک متروکه شد. حتی هواداران برزیلی هم وقتی دیدند که پنالتی باجو به آسمان زده شده، شوکه شده بودند و توان شادی نداشتند.

با این حال «روبرتو باجو» در کتاب «دری رو به آسمان» می‌نویسد: شما پنالتی می‌زنید، دروازه‌بان ‌شیرجه می‌زند و فقط خدا می‌داند توپ به کجا می‌رود!

با گذشت سال‌های سال، اکنون شاید این حس و حال را سجاد یوسف‌خواه بهتر از هر کسی درک کند. او همان بازیکنی است که در جام جهانی فوتسال، در ثانیه صفر توپش به تیرک دروازه خورد تا رویاهای ایران برای تورنمنت دود شود و به هوا برود!

هیچکس نمی‌داند. شاید در صورت گل شدن این پنالتی و به دست آمدن نتیجه 4-4، بازهم تیم ملی فوتسال ایران در برابر مراکش شکست می‌خورد اما اکنون، تمام روزهای خوب این تیم در ازبکستان، زیر سایه ضربه یوسف خواه قرار گرفت.

شب بعد از بازی خوابم نمی‌برد. چشمم را که می‌بستم پشت پلکم هم آن صحنه انگار پخش می‌شد. هنوز هم یادش می‌افتم قلبم تیر می‌کشد. اگر گل می‌شد خیلی چیزها فرق می‌کرد.

سعید احمدعباسی اولین نفری بود که من را بغل کرد و دلداری داد، اصلاً چیزی نمی‌دیدم و نمی‌شنیدم، در رختکن هم گریه‌ام بند نمی‌آمد، خیلی از بزرگترهای تیم دلداری دادند. آقا وحید هم همینطور ولی هر کاری می‌کردم نمی‌شد آرامم بگیرد.

وقتی داور پنالتی را اعلام کرد، آقا وحید به من گفت برو بزن! نگران هیچی هم نباش! اگر توی در و دیوار هم زدی من پشتت هستم! فقط تمرکز کن و بزن!... بدنم آماده بود، من ضربه را هم فنی زدم و هم خیلی محکم. شما بببیند توپ که به تیر می‌خورد تا کجای زمین می‌آید. اصلاً دروازه‌بان نتوانست واکنش نشان بدهد.

توی جریان بازی هم یک ضربه محکم زدم که بازیکن مراکشی از روی خط برگرداند، انگار تقدیر من اینطور رقم خورده بود. من توی تمرینات همیشه ضربه نقطه دو را خوب می‌زدم. چند بازیکن دیگر هم عالی بودند ولی شرمنده مردم و آقا وحید شدم.

فیلم ضربه پنالتی را صد بار دیدم، هنوز هم نگاهش می‌کنم مثل همان ثانیه دردآور است. حتی دیدم خیلی‌ها با ضربه علیرضا جهانبخش به تیر دروازه قطر مقایسه کرده بودند، بدشانسی آوردم ولی اگر باز پنالتی بشود و مربی اجازه بدهد پشت توپ می‌ایستم.

انتهای پیام/