به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، داستان تیم ملی فوتسال زنان ایران از حدود دو سال گذشته یکی از چالش های مهم سال های اخیر ورزش زنان کشور بوده است.

اهمیت این موضوع از این جهت قابل توجه است که دختران ایرانی قهرمان فوتسال آسیا بوده اند و فدراسیون فوتبال برای حفظ و تداوم بخشی به این اعتبار، باید در حداقل زمان ممکن برنامه ریزی جدی تری می داشت.

شهره موسوی پس از قرار گرفتن در جایگاه نایب رئیسی فدراسیون فوتبال وعده داد که توجه ویژه به مسائل فوتبال و فوتسال زنان داشته باشد.

وی طی این مدت نیز اقدامات مثبتی در این راه داشته و در حوزه فوتبال زنان شاهد گام هایی رو به جلو بوده ایم و اکنون باید دید که این جریان اتفافات مثبت به فوتسال زنان نیز منتقل خواهد شد!؟

انتخاب سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان می تواند سر آغاز این جریان انتقالِ رویدادهای مثبت تلقی شود.

شنیده می شود پس از وقفه حدوداً دوساله مقرر شده سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان طی هفته آتی مشخص شود و این تیم پس از تشکیل و برگزاری اردوهای آماده سازی، خود را برای میادین بین المللی و دفاع از عنوان قهرمانی آسیا، مهیا کند.

همچنین گفته می شود طی هفته های گذشته هشت گزینه احتمالی هدایت تیم ملی برای گفتگو و مذاکره و ارایه برنامه ها به فدراسیون دعوت شده اند.

نکته قابل توجه حضور علی صانعی به عنوان مدیر فنی تیم ملی فوتسال در این مذاکره ها می باشد. صانعی در طول چند سال گذشته با حضور خود به عنوان مدیر فنی یکی از ارکان قهرمانی فوتسال دختران ایرانی در آسیا بوده و پس از یک دوره دوری از فوتسال زنان ، حال دعوت و اصرار بر حضور وی در کنار تیم‌ملی به عنوان مدیر فنی، بی تردید تصمیمی درست ، کارشناسی و قابل دفاع بوده است. با توجه به تجربه چند سال گذشته ، پیش بینی می شود کادر فنیِ هماهنگ با مدیر فنی، می تواند نتایج خوبی را هم کسب نماید و حضور صانعی در کنار تیم فوتسال زنان یک فرصت برای این تیم می باشد.

به اذعان کارشناسان، از میان گزینه های دعوت شده، با توجه به دانش و سابقه، نیلوفر اردلان و شهناز یاری بیشترین شانس را برای هدایت تیم ملی دارند.

نیلوفر اردلان، هم به عنوان بازیکن و کاپیتان تیم های ملی فوتبال و فوتسال زنان دارای سوابق ممتد و پرافتخار در این عرصه بوده و هم در سالهای اخیر که در کسوت سرمربی تیم‌های باشگاهی و ملی فعالیت کرده، به خوبی توانسته آموخته ها و اندوخته های سال های بازیکنی خود را عرضه کند و دستاوردهای قابل قبولی هم روی نیمکت ها داشته است.

وی علاوه بر کسب عناوین در نقش بازیکن در میادین‌ مختلف ، توانست به عنوان سرمربی تیم ملی دختران زیر ۱۹ سال عنوان قهرمانی کافا را کسب کند . همچنین نمی توان به راحتی از کسب عنوان نایب قهرمانی تیم جوان و تازه تاسیس سایپا در لیگ برتر سال ۹۸، صرف نظر کرد. قطعا سال ها فعالیت وی به عنوان مربی در تیم‌های ملی پایه فوتبال نیز تجربیات خوبی را برای او به همراه داشته است.

از سوی دیگر شهناز یاری سرمربی فعلی سایپا که البته خود را هنوز سرمربی تیم ملی فوتسال زنان می داند، و با وجود سرمایه گذاری و حمایت خوب باشگاه سایپا نتوانست عنوان قهرمانی لیگ برتر را کسب نماید، دیگر گزینه احتمالی هدایت تیم ملی فوتسال بانوان است.

یاری در سه مقطع زمانی متفاوت سر مربی تیم‌ملی بوده و در هیچ یک از دوره ها هم‌ موفقیت قابل توجهی کسب نکرد و کنار گذاشته شد.

حال باید منتظر ماند و دید، رویکرد تغییر و تحول که در فدراسیون فوتبال حاکم شده و شهره موسوی هم بارها روی آن تاکید داشته، متوجه فوتسال زنان و تیم ملی نیز خواهد شد یا خیر؟

موسوی می تواند در چالش بین جوانگرایی یا تکرار روی جوانگرایی حساب ویژه ای باز کند. حالا که او فردی در قد و قواره صانعی را به درستی، به عنوان مدیر فنی تیم ملی فوتسال انتخاب کرده، می تواند در انتخاب سرمربی تیم ملی نیز با فرار از دایره تکرار و گرایش به جوانگرایی، خدمتی به نسل حال و آینده ی فوتسال کند و با انتخاب درست علاوه بر تضمین موفقیت امیدها را برای استمرار موفقیت در آینده زنده نگه دارد.

انتهای پیام/