به گزارش فوتسال ۲۰۲۰، فینال لیگ برتر فوتسال ایران بین دو تیم مس سونگون و گیتی پسند برگزار شد و در نهایت تیم مس موفق شد با برتری در دیدارهای رفت و برگشت، عنوان قهرمانی را از آن خود کند. این فینال صرفنظر از حواشی زننده ای که بخصوص در بازی برگشت چهره ای زشت از فصل گذشته رقابت های لیگ از خود بر جای گذاشت، از نظر فنی، نکات قابل توجهی داشت بخصوص اینکه فوتسال اولین رشته ورزشی بود که در سطح بالا و حرفه ای بعد از شیوع کرونا، مجوز فعالیت و بازی گرفت.

 هریس که دیدار رفت و برگشت فینال لیگ برتر فوتسال را هم تماشا کرده است، به نکات قابل توجهی از سطح فینال فوتسال ایران و عملکرد بازیکنان و ملی پوشان دو تیم اشاره کرد.

هریس در مقدمه صحبت هایش، عنوان کرد که فینال ایران را به چشم بازی هایی دیده است که می تواند در تعیین ترکیب اصلی تیم ملی ایران در جام ملت های آسیا در ترکمنستان تعیین کننده باشد. او ابتدا سئوالاتی را درباره بعضی از بازیکنان به این شکل مطرح کرد:

«من دنبال یکسری مسائل درباره تیم گیتی پسند بودم: اینکه گیتی چطور بعد از بازی ضعیف رفت، خودش را بازیابی می کند؟ حسن زاده (که در بازی رفت غایب بود) چه چیزی به گیتی اضافه می کند؟ من همچنین به فینال به عنوان راهی برای تعیین اینکه کدام بازیکنان در تیم ملی ایران در جام ملت های ترکمنستان حاضر خواهند بود، نگاه می کردم: صرفنظر از سن و سال، آیا فخیم باید برای تیم ملی ایران بازی کند؟ آیا اولادقباد پتانسیل و توانایی خودش را تشخیص داده است؟

آیا ایران بازیکن نوک قابل اعتماد دیگری به جز حسین طیبی دارد؟ جاوید در بازی رفت فینال خوب نبود و من از او متعجب بودم. عباسی هرگز عملکرد یکدستی ندارد: او برای ۵ دقیقه خوب است اما برای ۱۰ دقیقه بعدی خیلی عملکرد خوبی ندارد.»

بخش دوم گفتگوی هریس به بازی برگشت مربوط است و تفاوت چشمگیر عملکرد تیم گیتی پسند؛ البته او شرایط نیمه نخست را به «جنگ در مه» تشبیه می کند:

«از همان ابتدای شروع بازی برگشت مشخص بود که گیتی پسند بهتر بازی می کند. آنها از نظر روحی و فیزیکی به خوبی آماده بودند و این تنها به خاطر اضافه شدن علی اصغر حسن زاده نبود. تمام بازیکنان سریع و مصمم بودند. با این حال نیمه اول آشفته بود. احساسات در این نیمه بسیار قدرتمند بود و داوران قادر به کنترل نیمکت ها و بازیکنان نبودند.

من به این شرایط گیج کننده می گویم “جنگ در مه” زیرا هیچکس نمی تواند به طور واضح ببیند. در همین شرایط مه آلود بود که عزتی، خیام و جاوید گل زدند. نمی دانم که آیا باید این بازیکنان را ستایش کنم و یا فقط بگویم که خوش شانس بودند. هر دو تیم در نیمه دوم شروع به بازی خودشان کردند. نتیجه این شد که بازیکنان خاصی پیشتاز شدند و بیشترین دقایق را بازی کردند. فکر می کنم فخیم نزدیک به ۴۰ دقیقه بازی کرد.»

این خبرنگار و تحلیل گر فوتسال سپس به تمجید از عملکرد بعضی از نفرات تیم ملی و درخشش آنها در دیدار فینال پرداخت و علیرضا صمیمی را بازیکن برتر دیدار فینال دانست. وی که تحت تاثیر عملکرد فرهاد فخیم کاپیتان مس قرار گرفته، جایش را در تیم ملی ایران خالی می داند:

«بعد از بازی با اطمینان می گویم علیرضا صمیمی بهترین بازیکن زمین بود. بنابراین من نظراتم را به بازیکنانی که در زمین حضور داشتند، محدود می کنم. خبر خیلی خوب برای آقای ناظم الشریعه (سرمربی تیم ملی فوتسال ایران) این است که اولادقباد به طور کاملاً مشخص آماده بازی برای ایران است. او در آخرین جام ملت های آسیا در سال ۲۰۱۸ به تیم ملی دعوت شد ولی نتوانست دقایق زیادی بازی کند.

این خیلی بی معنا خواهد بود اگر فرهاد فخیم در تیم ملی ایران نباشد. فکر می کنم شجری هم در اکثر دقایق فینال بازی کرد و مشخصاً یکی از مهمترین بازیکنان این دیدار بود. نمی دانم آیا توکلی دوباره در تیم ملی ایران بازی می کند یا خیر اما شجری و احمدی دو بازیکن شاخص و برجسته برای دفاع هستند حتی اگر توکلی انتخاب نشود.»

هریس عملکرد بازیکنان تیم گیتی پسند را هم به این شکل زیر ذره بین برده و تاکید کرده است که حمید احمدی بازیکن این تیم به آرامش بیشتری نیاز دارد چون رفتارش در بازی های بین المللی منجر به گرفتن کارت قرمز می شود:

«اگرچه جاوید یک بازی در حد زیر متوسط انجام داد اما فکر می کنم عباسی خیلی خوب بود. او احتمالاً سومین گزینه ناظم الشریعه برای تیم ملی ایران بعد از طیبی و جاوید خواهد بود. سنگ سفیدی مجدداً یک بازی ناامید کننده انجام داد. نمی دانم چه اتفاقی برای او افتاده است اما او خودنمایی نکرد و بارقه ای نداشت. حسن زاده مثل همیشه شگفت انگیز بود. احمدی همچنان یکی از مهمترین بازیکنان در ایران است اما رفتار او در مسابقات بین المللی باعث دریافت کارت قرمز می شود. احمدی نیاز به نظم و انضباط بیشتری دارد. اگر او آرام باشد، با دقت بیشتری بازی می کند. فکر می کنم او شوت های زیادی را از دست داد چون از نظر احساسی آرام نبود.»

بخش پایانی تحلیل این خبرنگار مربوط به داوری فوتسال در ایران و لزوم اصلاح بعضی از رفتارهای داوران است:

«باید بگویم داوری در ایران یک مشکل بزرگ است. احضار (بازیکنان) در مورد برخوردهای فیزیکی یکدست نیست. به هیچ عنوان نمی توان فهمید که داوران چه چیزی را به عنوان خطا در نظر می گیرند. این باعث می شود که بازی کردن برای بازیکنان بسیار مشکل شود.

نباید بین داوران و بازیکنان – مربیان بحث طولانی شکل بگیرد. اگر بازیکنان و مربیان می خواهند درباره موضوعی بحث کنند باید تا پایان بازی صبر کنند. داوران ایرانی ۵ دقیقه از بازی را برای بحث با مربیان و بازیکنان صرف می کنند. این اشتباه است و باید متوقف شود.»