• گروه مطلب:| خبر| فوتسال بانوان|
  • کد مطلب:121
  • زمان انتشار:سه شنبه 03 تير 1399-12:43
  • کاربر:محمد محمدی

مشاور فنی تیم ملی فوتسال بانوان که در قهرمانی تیم ملی در آسیا کنار بازیکنان بود به صحبت‌های نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال واکنش نشان داد.
واکنش صانعی به اظهارات صوفی‌زاده: بازیکنان عامل اصلی قهرمانی بودند

به گزارش  فوتسال ۲۰۲۰، لیلا صوفی‌زاده، نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال در جدیدترین اظهارات خود در مورد پرداخت نشدن پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در آسیا بعد از دوسال، نوک پیکان را به سمت بازیکنان و کادر تیم نشانه رفته است و گفته: “ملی‌پوشان در شرایطی اعتراض می‌کنند که قبل از اجرای برنامه‌های هدفمند فدراسیون پیش‌بینی نمی‌کردند در آسیا پنجم و ششم هم شوند!” او گفته: “هر کدام از این بازیکنان بعد از قهرمانی آسیا ارزش اجتماعی بالایی کسب کردند و مبالغ زیادی را از طریق تبلیغات محیطی به دست آوردند”.

علی صانعی، مربی فوتسال که در زمان قهرمانی‌تیم ملی بانوان در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ به عنوان مشاور فنی، کنار ملی‌پوشان بود در واکنش به اظهارت صوفی زاده، به ایسنا گفت: تیم ملی سال ۲۰۱۵ هم قهرمان شد و به شایستگی در سال ۲۰۱۸ قهرمانی خود را تکرار کرد. در هر دو دوره ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ که وزارت ورزش و جوانان پاداش داد به من پاداشی تعلق نگرفت و گفتند جزو چارت وزارت ورزش نیستم. با این حال قرار بود پاداشی دلاری برای سال ۲۰۱۸ به ما بدهند که هنوز  پرداخت نشده است. شب فینال به بازیکنان پاداش دادند و قرار شد باقی مانده آن را هم پرداخت کنند، من آن شب پاداش نگرفتم که به بازیکنان برسد اما هنوز هم آن را پرداخت نکرده‌اند.

او در مورد پرداخت نشدن پاداش ۲۲ میلیونی قهرمانی تیم ملی گفت: میلیون‌ها دلار بابت نتایجی که اصلا نگرفتیم برای فوتبال مردان پرداخت شد. به آقای کی‌روش بابت قهرمان نشدن در آسیا پول دادیم و به آقای ویلموتس هم پول زیادی دادیم که از ایران رفت، در حالی که پاداش بانوان فوتسال در مقابل پول‌هایی که به فوتبالیست‌ها دادند، رقمی نیست. اشکالی ندارد که برای فوتبال خرج کرده‌اند به هر حال قراردادی بوده و پرداخت شده اما به بانوان هم قول داده‌اند و باید عمل کنند. اگر قول نمی‌دادند اشکالی نداشت اما اکنون خیلی‌ها فکر می‌کنند که پول‌ها پرداخت شده و بازیکنان وضعشان خیلی خوب است در حالی که هنوز پولی دریافت نکرده‌اند. امیدوارم فدراسیون زودتر پول این بازیکنان را بدهد.

این مربی فوتسال به نقش بازیکنان در قهرمانی تیم ملی فوتسال در آسیا اشاره کرد و گفت: عوامل مختلفی مثل مدیریت، کادر فنی و بازیکنان تیم را قهرمان کردند اما به نظر من در این دو دوره که همراه با ملی‌پوشان بودم، مهمترین عامل قهرمانی از خودگذشتی و تلاش بی امان بازیکنان تیم بود. این تیم با دو کادر فنی مختلف و در دو دوره قهرمان شد اما این بازیکنان در این دوره‌ها ثابت بودند و تلاش زیادی کردند. اگر به آنها نرسند و انگیزه را از آنها بگیرند در دوره آینده مسابقات به مشکل برمی‌خورند چون انگیزه مهمترین عامل برای قهرمانی است. این بازیکنان برای مردم بازی کردند و این رقم پاداش‌ها اصلا چیزی نیست که تاثیر زیادی در زندگی آنها بگذارد اما چون به آنها قول داده‌اند باید عمل کنند. پاداش بانوان در مقابل پول‌هایی که برای فوتبال هزینه شده، رقمی نیست.

او به وضعیت اردوهای تیم ملی قبل از مسابقات قهرمانی آسیا  اشاره و بیان کرد: سال ۲۰۱۸ که برای دومین بار قهرمان شدیم، اردوهای خوبی داشتیم و هشت بازی خیلی خوب با تیم‌های ایتالیا، روسیه، اوکراین و چین انجام دادیم که نتیجه آن را هم دیدیم و  ژاپن را با اقتدار شکسیت دادیم.اکنون هم باید اردوها و بازی‌های خوبی در نظر گرفته شود تا با آمادگی کامل در مسابقات شرکت کنند. با این حال حریفان ما در قهرمانی آسیا خیلی از محدودیت‌های ما ر ا ندارند،  برای برگزاری بازی تدارکاتی به راحتی به کشورهای دیگر سفر می‌کنند بازی تدارکاتی زیادی برگزار کنند اما بانوان ایران چنین شرایطی ندارند. روسیه تنها کشوری است که هر سال برای انجام بازی راحت به ایران می‌آید. باتوجه به شرایط ارزی کشور  فکر نمی‌کنم امکان بازی تدارکاتی در خارج وجود داشته باشد به همین دلیل این محدودیت‌ها دست به دست هم می‌دهدتا روند آماده سازی ما با سایر تیم‌ها تفاوت داشته باشد اما استعداد بازیکنان ایران کمبودها را همیشه جبران کرده است. امیدوارم مسئولان توجه کنند تا در آینده حسرت کارهایی که می‌توانستند انجام بدهند را نخورند. مسابقات قهرمانی آسیا  یک سال  عقب افتاده و این زمان خوبی برای برنامه‌ریزی و کسب آمادگی است.

صانعی در مورد احتمال همکاری دوباره با تیم ملی  فوتسال بانوان گفت: کار من با تیم بانوان بعد از قهرمانی سال ۲۰۱۸ تمام شد و خداحافظی کردم. امیدوارم هر کسی که با تیم کار می‌کند نتیجه خوبی بگیرد. من پیشنهاد همکاری با بانوان را قبول نکردم چون با وجود رفتاری که در گذشته با من شد صلاح نبود، ادامه بدهم. به وقتش در مورد آن رفتار صحبت می‌کنم. در حال حاضر منتظر هستم تا کارهایشان اصلاح شود. هنوز قول‌ها و کارهای زیادی مانده که انجام نداده‌اند.



مطالب مرتبط