به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، روز گذشته، عرصه لیگ برتر فوتسال ایران، میزبان رقابتی سنگین و تعیین‌کننده بین دو تیم صدرنشین و پرقدرت گهرزمین سیرجان و مس سونگون ورزقان بود. رقابتی که ذات ورزش و حساسیت‌های جدولی، حرارت آن را قابل درک می‌سازد.

 متأسفانه، آنچه پس از سوت پایان بر زمین و سالن گذشت، از خط قرمزهای اخلاق ورزشی فراتر رفت و تصویری زائد بر زیبایی‌های این بازی پرشور ترسیم کرد. گزارش‌های تأییدشده از درگیری و استفاده از گاز اشک‌آور، اتفاقی است که به هیچ روی قابل دفاع نیست و نیازمند تقبیح صریح است.

اکنون و پس از فروکش کردن هیجانات لحظه‌ای، نگاه همگی باید معطوف به آینده باشد. گهرزمین و مس سونگون، تنها دو نام در جدول رقابت‌ها نیستند؛ آن‌ها سرمایه‌های انسانی و افتخارات ملی فوتسال ایران محسوب می‌شوند. هر بازیکن، سرمربی و حتی هوادار پرشور این تیم‌ها، جزئی از پیکره این خانواده بزرگ ورزشی است. آنچه رخ داد، گرچه زشت و ناپسند بود، اما نباید به بهای حذف یا تضعیف جدی این سرمایه‌های ملی تمام شود.

بدیهی است که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال به عنوان متولی نظم، با قاطعیت وارد عمل شده و تصمیمات اولیه را اتخاذ کرده است. اکنون انتظار می‌رود در مراحل نهایی تصمیم‌گیری، با در نظر گرفتن همه ابعاد، مصلحت فوتسال ایران در صدر همه موارد قرار گیرد. 

تصمیماتی که ضمن عبرت‌آموزی و پیشگیری از تکرار چنین وقایعی، هسته اصلی و قدرت رقابتی این دو تیم ارزشمند را حفظ کند، تا آسیبی به رقابت‌پذیری و جذابیت لیگ، این موتور محرکه فوتسال کشور، وارد نشود.

مسئولیت امروز متولیان ورزش، فراتر از صدور یک حکم قضایی و انضباطی در ورزش است. آن‌ها می‌توانند با تدبیر، این بحران را به فرصتی برای نهادینه کردن اخلاق ورزشی و ارتقای فرهنگ همراهی تماشاگران تبدیل کنند. از ظرفیت رسانه‌ها برای آموزش، از تجربه پیشکسوتان برای میانجیگری و از خرد جمعی برای یافتن راه‌حل‌هایی استفاده شود که ضمانت اجرایی برای "عدم تکرار" باشند.

امید است با عقلانیت و انصاف، این آزمون سخت به نقطه عطفی مثبت برای فوتسال ایران تبدیل گردد؛ جایی که رقابت، شدید اما محترمانه، و هیجان، فراوان اما ایمن، برای همه ذینفعان آن باقی بماند.

انتهای پیام /