
به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، فدراسیون فوتبال در دوره ریاست مهدی تاج، رویکردی کمسابقه را در حمایت از تیم ملی فوتسال بانوان در پیش گرفت؛ رویکردی که هدف آن ایجاد آرامش، ثبات و شرایطی حرفهای برای موفقیت در جام جهانی بود. این حمایتها نه در شعار، بلکه در اقدامات ملموس و گسترده فدراسیون قابل مشاهده بود.
فدراسیون با اعطای اختیارات کامل و بدون محدودیت به کادر فنی، زمینهای کمنظیر برای برنامهریزی شهرزاد مظفر سرمربی تیم ایجاد کرد. در انتخاب بازیکنان با تجربه، چهرههای بازگشته و همچنین همکاران فنی، هیچگونه دخالت یا اعمالنظر از سوی مدیران فدراسیون صورت نگرفت. اردوهای متعدد، استفاده از امکانات کامل تمرینی، برگزاری مسابقات تدارکاتی داخلی و بینالمللی، تنها بخشی از این حمایتهای همهجانبه بود.
در کنار این موارد، همراهی رسانهای و روحی–روانی فدراسیون نیز قابلتوجه بود. حضور مستمر رئیس و اعضای هیئترئیسه در کنار تیم، پیامهای حمایتی و تأکید بر ضرورت توجه ویژه به فوتسال بانوان، فضایی مثبت و انگیزشی را برای ورود تیم ملی به جام جهانی ایجاد کرد؛ فضایی که کمتر در گذشته سابقه داشت.
اما آنچه در نهایت در فیلیپین رقم خورد، فاصلهای آشکار با دامنه گسترده این حمایتها داشت. نتایج بهدستآمده در مرحله گروهی و خروج زودهنگام از رقابتها، بهویژه با توجه به امکانات و فرصتهای فراهمشده، نشان از ضعفهای جدی در مدیریت فنی داشت. انتخابهای تاکتیکی، چیدمان بازیکنان و شیوه استفاده از ابزارهایی که بهطور کامل در اختیار کادر فنی قرار گرفته بود، نتوانست به بهرهوری مطلوب برسد. به عبارت دیگر، فاصله میان «حمایتهای حداکثری» و «خروجی فنی» بیش از هر زمان دیگری مشهود بود.
در نهایت بی انصافی است اگر کادرفنی ضعف در مدیریت تیم و امورفنی را به ابر و مه و خورشید ربط دهند چرا که مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون فوتبال به قولی سنگ تمام گذاشتند.
انتهای پیام/
مطالب مرتبط
