تیم ملی فوتسال زنان ایران در سومین دوره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا با کسب عنوان سوم، سهمیه حضور در جام جهانی را به دست آورد. با این حال، این دستاورد نتوانست از افت قهرمانی‌های گذشته بکاهد. در این گزارش به بررسی دلایل عدم موفقیت تیم ملی در دفاع از عنوان قهرمانی می‌پردازیم.

خواب طولانی مدت پس از قهرمانی ۲۰۱۸

پس از قهرمانی تیم ملی در سال ۲۰۱۸، به دلیل شیوع ویروس کرونا و لغو مسابقات، تیم ملی به مدت طولانی از رقابت‌های رسمی دور ماند. در این مدت، تنها در جام کافا حضور داشت که اعتبار بالایی ندارد و تیم‌های حاضر در آن معمولاً از سطح بالایی برخوردار نیستند. در نتیجه، تیم ملی فرصت لازم برای حفظ آمادگی و رقابت با تیم‌های قدرتمند را از دست داد. این فاصله زمانی طولانی باعث شد که تیم نتواند به موقع خود را برای دفاع از عنوان قهرمانی آماده کند و با ضعف‌های فنی مواجه شود.

حاشیه‌های فراوان و عدم آرامش در تیم

در سال‌های اخیر، تیم ملی با حاشیه‌های فراوانی مواجه بود. اختلافات میان بازیکنان و اخبارهای تکراری در مورد احتمال برکناری کادر فنی، باعث ایجاد بی‌ثباتی در تیم شد. این وضعیت نه تنها تمرکز بازیکنان را کاهش داد، بلکه روند آماده‌سازی تیم را نیز مختل کرد. در این شرایط، بازیکنان نمی‌توانستند تمام تمرکز خود را معطوف به تمرینات و پیشرفت فنی کنند. مشکلات مدیریتی و حواشی زیاد تیم را در یک وضعیت نامطلوب قرار داد.

عدم جوان‌گرایی و تکیه بر بازیکنان مسن

پس از قهرمانی ۲۰۱۸، انتظار می‌رفت که تیم ملی با جوان‌گرایی، نسل جدیدی از بازیکنان را معرفی کند. اما در عمل، بیشتر بر بازیکنان مسن و باتجربه تکیه شد. اگرچه این بازیکنان در گذشته عملکرد خوبی داشتند، اما در رقابت‌های اخیر نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. در مقابل، بازیکنانی مانند مارال ترکمان با سن کم، عملکرد درخشانی از خود نشان دادند. تیم ملی باید به جوانان بیشتری فرصت دهد تا در مسابقات بین‌المللی تجربه کسب کنند و مهارت‌های خود را به نمایش بگذارند. این جوانان می‌توانند انرژی جدیدی به تیم بیاورند و به رقابت‌های مهم‌تر چشم دوخته و موفقیت‌های آینده را رقم بزنند.

کادر فنی ضعیف و بدون تجربه لازم

فروزان سلیمانی، سرمربی تیم ملی فوتسال زنان ایران، با سابقه‌ای نه چندان قوی در فوتسال زنان، از همان ابتدا که به عنوان سرمربی انتخاب شد، با مخالفت‌های زیادی روبه‌رو بود. بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتسال اعتقاد داشتند که او تجربه کافی برای هدایت تیم ملی بزرگسالان را ندارد. با این حال، فدراسیون فوتبال ایران در نهایت از او حمایت کرد و تصمیم به ادامه همکاری گرفت. اما پس از چندین سال هدایت تیم ملی، اکنون می‌توان گفت که دیگر هیچ دلیلی برای ادامه استفاده از روش‌ها و تجربیات او وجود ندارد. تیم ملی فوتسال زنان ایران در این مدت تحت هدایت سلیمانی فارغ از جام ملت‌های آسیا در دو تورنمنت مهم شرکت کرد اما در هیچکدام از این رقابت‌ها موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد. سلیمانی در این مدت نتوانست راهکاری کارآمد برای تیم پیدا کند و این مسئله نشان می‌دهد که تیم ملی نیاز به تغییراتی در کادر فنی و استفاده از مربیان با تجربه‌تر و به‌روزتر دارد.

ضعف لیگ داخلی و عدم حمایت از بازیکنان

لیگ فوتسال زنان ایران از کیفیت بالایی برخوردار نیست و تیم‌ها با مشکلات مالی و مدیریتی مواجه هستند. این وضعیت باعث می‌شود که بازیکنان نتوانند در شرایط رقابتی مناسب، توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند. در حالی که لیگ فوتبال بانوان در حال پیشرفت است، لیگ فوتسال زنان همچنان با چالش‌های زیادی روبه‌روست. نبود حمایت مالی، امکانات تمرینی مناسب و کمبود توجه به ورزشکاران زن، باعث شده است که بازیکنان فوتسال نتوانند به رشد و شکوفایی لازم برسند. همچنین، توجه کم به ساختارهای آموزشی و منابع تمرینی برای بازیکنان جوان، از دلایل ضعف فوتسال زنان ایران به شمار می‌رود.

سخن آخر

تیم ملی فوتسال زنان ایران با کسب عنوان سوم در جام ملت‌های آسیا، توانست به جام جهانی صعود کند. اما برای بازپس‌گیری قهرمانی‌های گذشته و رقابت با تیم‌های قدرتمند جهانی، نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، ایجاد ثبات در تیم، حمایت از بازیکنان جوان و بهبود شرایط لیگ داخلی است. فدراسیون فوتبال باید با توجه به این چالش‌ها، گام‌های مؤثری در جهت پیشرفت فوتسال زنان بردارد. این امر می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری در زمینه زیرساخت‌ها، حمایت از کادر فنی با تجربه و توجه بیشتر به استعدادهای جوان باشد. تنها در چنین شرایطی است که تیم ملی فوتسال زنان ایران می‌تواند در رقابت‌های بین‌المللی موفقیت‌های بیشتری کسب کند.

انتهای پیام/