به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، سید محمد ناظم الشریعه سرمربی سابق تیمهای ملی ایران،عراق و کویت در گفت وگویی،در مورد حضور خود در ورزش به خصوص فوتبال و فوتسال و همچنین شرایط این روزهای فوتسال کشورمان سخن گفت: من از دوران نوجوانی به ورزش علاقمند شدم و فوتبال بازی میکردم و در تیمهای مختلفی حضور داشتم. اولین بار در تیم مرصاد فارس بودم و سپس در انتخابی تیم ملی امید، توسط حسن آقای حبیبی دعوت شدم.
از ۱۲ سالگی در مدرسه فوتبال بودم و در ردههای مختلف پیش رفتم. بعد از مدتی به فوتسال روی آوردم، چون احساس میکردم با توجه به ویژگیهای تکنیکیام، این رشته برای من مناسبتر است.
بعدها بهعنوان بنیانگذار قدیمیترین باشگاه فوتسال ایران، صدرا شیراز فعالیت کردم. در دوران مربیگری، نزدیک به ۲۰ بازیکن به تیمهای ملی معرفی کردم. این نشان میدهد که فوتسال ایران ظرفیت بالایی دارد، اما باید از این ظرفیت بهدرستی استفاده شود.
وضعیت فوتسال ایران را در سالهای اخیر چگونه ارزیابی میکنید؟ آیا شاهد رشد و پیشرفت بودهایم؟
ببینید، از نظر نتیجهگیری، شاید شرایط نسبت به سالهای قبل چندان مناسب نبوده باشد. البته نمیتوان گفت که تفاوت زیادی ایجاد شده، اما عملکرد تیم ملی و نحوه بازی ما جای بحث دارد.
ما باید بپذیریم که تیم ملی فوتسال ایران در سطح بالای آسیا قرار دارد و باید سبک بازی مناسبی داشته باشد. به عنوان مثال، در فوتبال، تیم ملی ما صدرنشین گروهش است، اما مردم از نحوه بازی آن راضی نیستند، چرا؟ چون تیم نمیتواند در سطحی که انتظار میرود، بازی کند. این مسئله در فوتسال هم دیده میشود.
برخی معتقدند که تیم ملی بیشتر بر مهارتهای فردی تکیه دارد تا تیمی.
بله، این مسئلهای است که به دیدگاه کادر فنی و فدراسیون برمیگردد. در گذشته گفته شده که وقتی بازیکنان توانایی فنی بالایی دارند، نیازی به اجرای تاکتیکهای خاص نیست. اما این ایده در سطح اول آسیا جواب نمیدهد.
اگر ما به جام جهانی صعود کنیم، اما آنجا نتوانیم عملکرد خوبی داشته باشیم، چه فایدهای دارد؟ یک تیم باید هم از نظر تکنیکی و هم از نظر تاکتیکی آماده باشد
کادر فنی تیم ملی پیشتر گفته که وقتی بازیکنان تکنیکی داریم، نیازی به تاکتیکهای خاص نیست. اما این رویکرد برای سطح پایینتر آسیا مناسب است، نه برای تیمی که در بالاترین سطح قاره قرار دارد.این روش برای قهرمانی در آسیا یا حضور در جام جهانی کافی نیست. باید مشخص کنیم که هدف ما چیست؛ آیا فقط میخواهیم به جام جهانی صعود کنیم یا عملکرد درخشانی هم داشته باشیم؟
به نظر شما چرا فوتسال ایران نتوانسته در سطح بینالمللی بازیکنان شاخصی داشته باشد؟
این موضوع دلایل مختلفی دارد. ما استعدادهای زیادی داریم، اما جایگاه مناسبی برای معرفی آنها در سطح جهانی ایجاد نکردهایم. در جام جهانی ۲۰۲۱ لیتوانی، اگر به جمع چهار تیم برتر میرسیدیم، شرایط متفاوت میشد.
اگر بخواهیم شرایط فوتسال را بررسی کنیم، مهمترین موضوع، عملکرد تیم ملی در رقابتهای مختلف، بهویژه جام جهانی است. از نظر نتیجهگیری، شرایط ما در سال گذشته چندان مناسب نبود و تفاوت محسوسی نسبت به دورههای قبل نداشتیم.
اما مهمتر از نتیجه، شیوه بازی تیم ملی است. اجازه بدهید یک مثال بزنم؛ تیم ملی فوتبال ما بهعنوان تیم اول گروه خود صعود کرده، اما مردم از کیفیت بازی آن راضی نیستند، چرا؟ چون میدانند که تیم در لحظات حساس نمیتواند نمایش خوبی ارائه دهد. فوتسال ما هم دچار چنین مشکلی است. ما در سطحی هستیم که باید بپذیریم کار گروهی ما مناسب نیست. این مسئله به دیدگاه کادر فنی، فدراسیون فوتبال و کمیته فنی برمیگردد.
فوتسال ورزش لحظههاست و سرعت ذهنی در آن اهمیت زیادی دارد. اینکه یک بازیکن در کسری از ثانیه تصمیم درستی بگیرد، بسیار حیاتی است. برخلاف فوتبال، در فوتسال هر لحظه میتواند نتیجه بازی را تغییر دهد. به همین دلیل، برنامهریزی و سبک بازی تیم اهمیت بالایی دارد.
در مورد لیگ فوتسال ایران چه نظری دارید؟ آیا استعدادهای جدیدی ظهور کردهاند؟
بازیکنان جوان زیادی وارد لیگ شدهاند، اما سؤالی که مطرح میشود این است که با چه هدفی؟ وقتی بازیکنی وارد تیم ملی میشود، باید برای او برنامهریزی صورت بگیرد. اگر قرار باشد همان سبک بازی قبلی را ادامه دهد، چه تفاوتی ایجاد شده است؟ جوانگرایی زمانی موفق خواهد بود که همراه با برنامه باشد.
آیا موافق حضور مربیان خارجی در فوتسال ایران هستید؟
این هم یک بحث مهم است. اگر ما مربیان ایرانی خوبی داریم، پس چرا نیاز به مربی خارجی داریم؟ آیا از نظر تاکتیکی و تکنیکی از دنیا عقب هستیم؟ باید بررسی کنیم که آیا مربیان خارجی میتوانند پلن جدیدی برای تیم ملی داشته باشند. اگر قرار باشد با همان سبک قبلی ادامه دهیم، حضور مربی خارجی هم چندان تفاوتی ایجاد نخواهد کرد.
ما همیشه میگوییم مربیان ایرانی خیلی خوب هستند، پس چرا به مربی خارجی فکر میکنیم؟ شاید این موضوع نشان میدهد که هنوز فدراسیون فوتبال و کادر فنی برنامهریزی دقیقی برای پیشرفت فوتسال ندارند. نباید منتظر باشیم که کسی از بیرون بیاید و برای ما برنامهریزی کند. این تفکر اشتباه است.
البته اگر یک مربی خارجی بیاید و پلن متفاوتی اجرا کند، میتوان درباره آن بحث کرد. اما اصل موضوع این است که ما خودمان چقدر در توسعه فوتسال برنامه داریم
از نظر شما بزرگترین چالشهای فوتسال ایران چیست؟
یکی از نگرانیهای بزرگ، عدم رشد کافی فوتسال در سالهای اخیر است. ما همیشه ادعا میکنیم که در این رشته برتر هستیم، اما اگر برنامهریزی مناسبی نداشته باشیم، عقبگرد خواهیم کرد. فوتسال پرافتخارترین رشته ورزشی ایران است و حیف است که این افتخارات از بین برود. فدراسیون و کادر فنی باید در این زمینه تصمیمات درستی بگیرند.
فوتسال ایران برند بینالمللی و پرافتخارترین رشته ورزشی کشور است. حیف است که اجازه دهیم این جایگاه دچار افت شود. فدراسیون و کادر فنی باید درباره این موضوع تصمیمگیری کنند، اما همه ما میدانیم که چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. اگر مسیر درستی را پیش بگیریم، آینده فوتسال روشن خواهد بود، اما اگر اشتباه کنیم، ممکن است موفقیتهای گذشته از بین برود
به نظر شما آینده فوتسال ایران چگونه خواهد بود؟
این بستگی به تصمیماتی دارد که در سطح فدراسیون و کادر فنی گرفته میشود. باید ببینیم که آیا برنامهای برای رشد این رشته وجود دارد یا خیر. اگر هدفگذاری درستی انجام شود، میتوانیم دوباره به موفقیتهای بزرگ برسیم. فوتسال فقط یک ورزش نیست، بلکه بخشی از زندگی و هویت ورزشی کشور ماست. امیدوارم مسئولین توجه بیشتری به این رشته داشته باشند.
به نظر شما چرا هنوز اختلافاتی مانند رقابت سنتی استقلال و پرسپولیس بر فوتبال و فوتسال ایران سایه انداخته است؟
رقابت استقلال و پرسپولیس همیشه در ایران وجود داشته و بخشی از فرهنگ فوتبال ماست. اما مهمترین موضوع، تیم ملی است. باید قبول کنیم که شرایط تیم ملی اولویت دارد. مربیان بسیار خوبی در ایران داریم و باید به آنها فرصت داد.
صحبت پایانی شما؟
مهمترین مسئله احترام به همکاران و دلسوزی برای رشد فوتسال ایران است.احترام به همکاران و حفظ اخلاق حرفهای از هر چیزی مهمتر است. متأسفانه برخی افراد تنها به دنبال منافع شخصی خود هستند و این برای پیشرفت این رشته مضر است. ما باید تلاش کنیم تا فوتسال را در مسیر درست هدایت کنیم. امیدوارم روزهای بهتری در انتظار این ورزش باشد.
انتهای پیام/
مطالب مرتبط