به گزارش فوتسال ۲۰۲۰،بیش از دو سال از قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در آسیا می‌گذرد و فدراسیون فوتبال در این مدت توان پرداخت پاداش ۲۲ میلیون تومانی آنها را نداشته. در حالی که در همین مدت میلیاردها تومان صرف هزینه‌های دیگر کرده اما در هیچ یک از پرداخت‌هایش اهمیتی به پاداش بانوان نداده است. 

با این حال به تازگی پرداخت چندین میلیون تومان توسط یک فرد نیکوکار به بازیکنان تیم ملی فوتسال خبرساز شده و سوالاتی را در ذهن علاقه مندان به ورزش به وجود آورده است. بازیکنان تیم ملی در صفحات شخصی خود از فرد خیری تشکر کردند که پس از مطلع شدن از تعلل دو ساله فدراسیون فوتبال در پرداخت پاداش ناچیز بانوان، مبلغی را تحت عنوان جایزه به ملی‌پوشان داده است. 

هرچند اقدام این فرد قابل تقدیر است اما به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال در موضوع پاداش تیم ملی اعتبار خود را از دست داده و دیگر هیچ وعده‌ای از سوی مسئولان فوتبالی در این مورد قابل استناد واعتماد نیست، چرا که بارها خلف وعده کرده‌اند.

موضوع دیگر به اعتبار و وجهه تیم ملی برمی‌گردد؛ در حالی که لیلا صوفی‌زاده(نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال) با حالتی طلبکارانه معتقد بود که بانوان فوتسال با قهرمانی در آسیا وجهه اجتماعی به دست آورده‌اند و به نظر می رسید که اینگونه قصد توجیه تعلل در پرداخت پاداش‌ها را داشت، حال باید پرسید آیا این موضوع که فرد دیگری جور فدراسیون را می کشد و به  ملی پوشان جایزه می‌دهد، وجهه تیم ملی را زیر سوال نمی‌برد؟

این ارزش اجتماعی مد نظر نایب رئیس بانوان فدراسیون بود که شخص دیگری پس از شنیدن آوازه بدقولی های مسئولان و گلایه‌های ملی‌پوشان دست به جیب شود تا سهمی در قدردانی از بازیکنان داشته باشد؟ اگر قرار باشد موضوعی مثل قدردانی یک فدراسیون از بازیکنانش به دغدغه ای در سطح کشور تبدیل شود که خیرین دست به کار شوند، پس جایگاه، ارزش و اعتبار تیم ملی چه می‌شود؟ 

فدراسیون نمی‌خواهد وجهه از دست رفته خود را در ماجرای پاداش بانوان، به دست بیاورد و نسبت به پرداخت آن اقدام کند؟ فدراسیونی که در دو سال اخیر صدها میلیون تومان صرف فوتبال مردان کرده، چه توجیهی برای عدم پرداخت پاداش ناچیز بانوان دارد؟ و در آخر باید پرسید که بالاخره پاداش تیم ملی چه زمانی پرداخت می‌شود؟

انتظار بر این است اکنون که پاداش بانوان ملی‌پوش به دغدغه‌ای فراتر از جامعه ورزش تبدیل شده است، مسئولان رده بالای ورزش کشور نیز حساسیت خود را در این زمینه بالاتر ببرند و نسبت به احقاق حق بانوانی که در سخت‌ترین شرایط قهرمانی بزرگی را برای ایران به ارمغان آوردند، اقدام کنند، نه اینکه صرفا به توجیهات مسئولان فوتبالی از قبیل نداشتن پول یا پرداخت در اولین فرصت بسنده کنند.