به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، بعد از صحبت‌های گلایه‌آمیز وحید شمسایی، سرمربی تیم ملی فوتسال و انتقاداتش به مسئولان فدراسیون فوتبال مبنی بر اینکه در صورت حل نشدن مشکلات تهدید به افشای مشکلات تیم ملی خواهد کرد؛ وی روز گذشته در صفحه شخصی‌اش و امروز در کنفرانس خبری تمام مشکلات را گردن رسانه‌ها انداخت و گفت: خودمم، وحید شمسایی؛ از خدا بترسیم، قضاوت نکنیم و درباره آدم‌ها راحت تصمیم نگیریم، نقل قول نکنیم، قلم و خودکاری که دستمان است را به دروغ ننویسیم. 

وی تصریح کرد: صراحت کلام دارم و بخواهم حرفی بزنم خودم می‌زنم و خواستم این موضوع را با مخاطبانم در جریان بگذارم، با عقل سالم و در سلامتی کامل، خواستم این را به همه دوستان بگویم که اگر قرار باشد حرفی زده بشود در حه شخصی خودم و با بیان خودم گفته خواهد شد. 

اما نکته جالب و عجیب اینجاست که شمسایی اصحاب رسانه را در این لایو اینستاگرامی و نشست خبری به دروغگویی متهم کرده است؛ اصحاب رسانه‌ای که در سرما و گرما و هزاران مشکل دیگر بدون هیچ چشمداشتی همواره تیم ملی  را حمایت کردند و بیان چنین صحبت‌هایی به دور از انصاف است. اصحاب رسانه همیشه و با صداقت در کنار تیم ملی بودند و اگر انتقادی هم کرده‌اند از روی دلسوزی بوده است. 

شمسایی عنوان کرده اگر صحبتی باشد با صداقت و از پیج اینستاگرام خود با مخاطبانم سخن می‌گویم. چگونه است تا روز گذشته که اصحاب رسانه از شما تعریف و تمجید می‌کردند خبری از پیج اینستاگرام نبود و این رسانه‌ها بودند که با قلم خودشان شما را به این جایگاه رساندند که اگر کمی به عقب برگردید به خوبی متوجه می‌شوید. بهتر است شمسایی به عنوان یکی از اسطوره‌های ورزش و فوتبال کشور حداقل کمی با خودش رو راست باشد و بداند با یک بام و دوهوا کاری از پیش نمی‌برد. شاید شما  توقع دارید اصحاب رسانه چشمانشان را روی حقیقت ببندند و  قلم خود را در راستای حمایت و به سمت دلخواه ما بچرخانند.

شما در این میان از صداقت صحبت کردید، در حالی‌که با مخاطبان خودتان صادق نبودید که این موضوع با یک جستجوی ساده قابل بررسی است. در زمان حصور ناظم الشریعه سرمربی قبلی تیم ملی شما مدام مصاحبه می‌کردید و می‌گفتید کادرفنی تیم ملی قرارداد ندارد و یا اینکه این مربی در مقابل مشکلات تیم ملی و یا  پاداش ملی‌پوشان و... مقابل فدراسیون سکوت کرده و چرا اعتراضی نمی‌کنند.

یا در بازی‌های  جام جهانی ۲۰۲۲ زمانی که تیم ملی در آوردگاه جهانی بود و نیاز به حمایت داشت شما دائما همین مشکلات تیم ملی را مطرح می‌کردید. سوالی که مطرح است اینکه چرا حالا که این مشکلات  به خودتان رسیده سکوت اختیار کرده‌اید؟ 

شما امروز هم در کنفرانس خبری گفتید مشکلات وجود دارد، اما چرا صرحتاً اعلام نمی‌کنید که این مشکلات چیست؟. حالا که نوبت شما رسیده این مشکلات دعوای خانوادگی شده و نباید حرفی زد. مگر شما همیشه بابت همین مشکلات از ناظم الشریعه گله‌مند نبودید؟ 

در زمان سرمربی قبلی همیشه می‌گفتید من اگر قرارداد نداشته باشم حتی یک روز هم حاضر نیستم کار کنم؛ قرارداد شما در اسفند ماه سال گذشته به اتمام رسیده، احا حتی حاضر نشدید در رابطه با اتمام قرارداد خودتان و کادر‌فنی‌تان صحبت کنید. پس آن شعار‌ها چه شد؟ با یک بام و دو هوا نمی‌شود در تیم ملی کار کرد.

ظاهراً شما توقع دارید اصحاب رسانه چشمانشان را روی واقعیت ببندند و فقط در راستای حمایت از شما قلم بردارند، اما بهتر است در چند مورد شفاف‌سازی کنید.

نقش حمید مشیری که مورد اعتراض پیشکسوتان و جامعه فوتسال است را در تیم ملی مشخص کنید که وی تدارکات است یا مربی تیم ملی؟ اگر تدارکات است پس تدارکات فدراسیون در تیم ملی چکاری انجام می‌دهد؟ عکس‌های منتشر شده روی سایت فدراسیون در مسابقات و تمرینات تیم ملی نشان دهنده این است که مشیری هم به عنوان یکی از مربیان تیم ملی در کنار شما حضور دارد، اما وی با چه رزومه کاری و مدرک مربیگری در تیم ملی  بازیکنان را تمرین می‌دهد؟

سفال منش، دیگر عضو کادرفنی دیگر شما فقط مدرس فوتسال بوده و هیچ سابقه بازی در رده باشگاهی و یا تیم ملی ندارد و تنها در تیم تاسیسات دریایی در کنار شما حضور داشته است، اما آیا بهتر نبود با این هزینه‌ای که برای این مربی می‌شود یک مربی صاحب سبک خارجی برای کمک به تیم ملی اضافه می‌کردید؟ نگویید فدراسیون دستیار خارجی را قبول نکرده که قابل قبول نیست. شما بارها اعلام کرده‌اید که رئیس فدراسیون فوتبال تمام امکانات مورد نیاز تیم ملی را فراهم کرده است. 

سفال منش که در کانادا اقامت دارد تنها برای اردوهای تیم ملی یا مسابقات در کنار تیم حاضر می‌شود، اما این حضور مقطعی و کوتاه مدت چه کمکی به تیم ملی کمکی می‌کند که دیگر مربیان ایرانی نمی‌توانند؟ آیا به نظر شما هزینه‌های تهیه بلیط که هر بار چیزی بیش از ۱۰۰ میلیون تومان برای فدراسیون هزینه دارد، بهتر نیست صرف تدارکات بهتری برای تیم ملی شود.

با طرح همین چند سوال ساده به خوبی مشخص می‌شود که خواسته رسانه‌ها غیرمعقول و غیرمنطقی نیست و تنها بر اساس وجدان‌کاری و در جهت منافع ملی قلم می‌زنند.

انتهای پیام/