به گزارش پایگاه خبری۲۰۲۰، جام جهانی فوتسال 2021 لیتوانی در حال برگزاری است و تیم ملی قرار است در مرحله یک هشتم  امروز به مصاف تیم خوب ازبکستان بروند. تیم ملی فوتسال کشورمان در شرایط کرونایی و سختی که در جهان وجود داشت توانست  خود را آماده رقابتهای جهانی کند. از همان  ابتدا همه دوستداران و پیشکسوتان این  استرس را داشتند که آیا تیم ملی می تواند مثل 2016 از نام فوتسال ایران و آسیا دفاع کند یا خیر؟ آیا با حداقلِ امکانات می توانند از عنوان سومی خود  در جهان دفاع کنند؟

 البته در این مسیر سازمان لیگ فوتسال، باشگاهها، پیشکسوتان، کارشناسان و فدراسیون تلاش ‌کردند تا بنحوی تیم ملی را از لحاظ روحی آماده کنند اما متاسفانه برخی افراد هم  که خود را حامی تیم ملی نشان می دادند از هر فرصت ممکن در مصاحبه های خود با رسانه ها باعث آزرده خاطر ملی پوشان و کادر فنی شدند.

 با شروع جام جهانی این برخوردها و واکنشها آنقدر زیاد شد که پیشکسوتان و کارشناسان در برنامه‌های تلویزیونی بیشتر  و با بالا بردن سطح توقع مردم و با سوار شدن بر اسب انتقاد به عملکرد تیم ملی تاختند! تا جایی که این انتقادات حواشی زیادی برای تیم ملی بوجود آورد و بر روحیه بازیکنان نیز اثر منفی گذاشت اما همت و تلاش یکرنگی کادرفنی و بازیکنان باعث شد که آنها مثل همیشه متحدتر از قبل شوند و با توکل به خدا و توان و سعی تلاش خود توانستند از مرحله نخست به راحتی صعود کنند.

 بعد از صعود از این مرحله همین عده سعی کردند با صحبتهای  مثل شانس، بخت اقبال و... در رسانه ها زحمت و تلاش ملی پوشان را زیر سوال ببرند آنها به جای اینکه بگویند لطف خدا شامل حال ملی پوشان و کادر فنی بوده و سعی تلاش آنها باعث شده که به مرحله یک هشتم برسند و نه شانس اقبال و... از هر راهی برای تخریب کوتاهی نکردند.

سوالی که مطرح است و این آقایان باید پاسخگو باشند که آیا جای انتقاد در چنین برهه از زمان و آنهم در زمان مسابقات جام جهانی درست است یا خیر؟ اگر آقایان به اصطلاح دلسوز و سینه چاک حسن نظر داشتند میتوانستند از طریق فضای مجازی نکات مهم و فنی بازیها را به کادر فنی و مدیریتی انتقال می دادند.

موضوع مهم دیگر اینکه در بین افرادی که باد انتقاد را به تیم ملی در پیش گرفتند کسانی هستند  که حتی کارنامه موفقی در حوزه  سرمربیگری در لیگ برتر هم ندارند و این افراد  با خیال رسیدن به صندلی مربیگری این تیم، با هم پیمانان خود حسابی از خجالت تیم ملی درآمده اند.

بدون هیچ شک و شبهه‌ ای برای کادرفنی و بازیکنان تیم ملی موضوع پاداش ملاک نیست و بازیکنان ایران بدون هیچ چشمداشتی همانند گذشته تنها برای موفقیت و درخشیدن نام "ایران" در عرصه‌ی بین‌المللی تلاش می‌کنند.
‌
آنچه پر واضح است انتقادات تا جایی برای یک تیم سازنده است که رو به تخریب نرود و صرفا جنبه فنی داشته باشد آن هم نه در زمانی که ما در یک برهه‌ی حساس و در اوج مسابقات به سر می‌بریم. اینجاست که باید بگوییم ما "حداقل" از آنانی که از جنس فوتسال هستند، چشم یاری داشتیم اما آنها با تخریب مداوم تیم ملی نشان دادند که هدف دیگری را دنبال می‌کنند.

 قطعا این نسل فراموش نخواهد کرد که پیشکسوتان پر ادعا در طول مسابقات جام جهانی گاه با ضعیف جلوه داده حریفان و یا بزرگ کردن موضوعات کوچک تیم برای تخریب کوتاهی نکردند چرا که بنظر می رسد نتیجه گرفتن این تیم قطعا منافع آتی آنان را خدشه دار خواهد کرد.

به هر صورت بازیکنان تیم ملی که اکنون در لیتوانی بسر می برند باید بدانند عده ای از آنان در این دوره از جام جهانی آخرین حضور خود را تجربه می کنند و بایستی بدون توجه به انتقادات مغرضانه و هدفمند عده ای به ظاهر دلسوز، دست در دست هم و با اتحاد بیشتر تلاش کنند در آخرین حضورشان، پرچم خوش رنگ کشورمان را همانند دوره گذشته در جهان به اهتزاز درآورند و نام خود را تا ابد جاودان کنند.

گزارشی از: محمد محمدی

انتهای پیام/