به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، پنجشنبه پیش‌روی احتمالا تکلیف قهرمان لیگ برتر فوتسال زنان در دوئل مستقیم سایپا تهران و پالایش نفت آبادان مشخص می‌شود و اگر این هفته هم چهره قهرمان نمایان نشود، چهارشنبه هفته آینده پرونده رقابت‌ها بسته خواهد شد و آنجا از قهرمان شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتسال زنان رونمایی خواهد شد. لیگی که به لحاظ کیفی شباهتی به فصول گذشته نداشت و کیفیت فنی ضعیف‌تری نسبت به گذشته داشت.
یکی از اصلی‌ترین دلایل آن‌هم این بود که میانگین سنی نسل طلایی فوتسال زنان ایران بالا رفته و به روزهای بازنشستگی نزدیک می‌شوند و از این حیث، تکرار موفقیت‌های گذشته و اجرای نمایش‌های خوب قبلی تقریبا ناممکن است. با این‌حال از سوی دیگر روند بازیکن‌سازی تیم‌ها هم به شدت کند بوده و این مسئله برای فوتسال ایران که یکی از پنج لیگ برتر دنیا را در عرصه زنان دارد، اصلا زیبنده نیست.

نگران‌کننده بودن این مسئله زمانی نمایان می‌شود که تیم ملی فوتسال ایران در شهریور 1401 باید در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا به میدان برود و در حرف‌ها این تیم به دنبال سومین قهرمانی متوالی و هت‌تریک در قهرمانی در آسیاست، اما در میدان عمل تلاشی برای رسیدن به این موفقیت نیست؛ لیگ در حالی رو به پایان است که خبری از انتخاب سرمربی جدید تیم ملی نیست و بیش از یکسال است تیم ملی فوتسال زنان بدون سرمربی و برگزاری اردو کارش پیش می‌رود.

تغییر نسل در تیم ملی و لیگ برتر و شاید حتی در عرصه کادرفنی، لازمه موفقیت سه‌باره تیم ملی فوتسال زنان ایران در آسیاست؛ موفقیتی که کشورهای دیگر ماه‌هاست روی آن برنامه‌ریزی کرده و در حال تلاش هستند، رقبایی مثل چین، ژاپن و حتی کویت که مدت‌هاست با شهرزاد مظفر که خود تیم ملی ایران را در آسیا قهرمان کرد، در حال تمرین و تلاش برای رسیدن به موفقیت هستند.
دلیل این فرصت‌سوزی‌ها از سوی فدراسیون فوتبال در این ماه‌ها مشخص نیست، این‌که تیم ملی فوتبال زنان ایران سر و سامان پیدا کرده بی‌شک اتفاق فوق‌العاده و قابل‌تقدیری است اما به لحاظ افتخار و عناوین در آسیا، فوتسال زنان ایران وضعیت بسیار بهتری دارد و بی‌شک نباید گذاشت این وضعیت فوق‌العاده با سهل‌انگاری و تصمیمات اشتباه از بین برود. همان‌طور که باید موازی با فوتسال برای فوتبال ریل‌گذاری کرد تا مرحله به مرحله به رسیدن به قله و فتح قاره آسیا پیش برود.