به گزارش پایگاه خبری ۲٠۲٠، رقابت‌های کافا همین چند روز پیش در پایتخت تاجیکستان به پایان رسید و دختران ایران بدون اما و اگر پای سند سه ساله‌ی قهرمانی ایران در این رقابت‌ها را این‌بار پرقدرت‌تر از سال‌های قبل امضا زدند. البته که دیگر تیم‌های حاضر در رقابت‌های کافا حریف قدرتمندی هم برای ایران محسوب نمی‌شدند و تیم ملی فوتسال زنان محک خاصی در این میدان نخورد.اما پا به توپ شدن در مسابقات برون مرزی تجربه‌ای است که چند سال است فقط با مسابقاتی چون کافا و رقابت‌هایی در همین سطح برای تیم ملی فوتسال زنان ایران ختم می‌شود و به همین دلیل نمی‌توان به این حضور خورده‌ای گرفت. در این رقابت‌ها علاوه بر قهرمانی بی‌چون‌وچرای ایران، خانم گلی بدون اما و اگر را هم ملی‌پوش ایرانی به دست آورد، «سارا شیربیگی» که برایش تکرار این عنوان تازگی ندارد و در رقابت‌های بسیاری توانسته صاحب این نام باشد.

از قبل می‌دانستیم که در رقابت‌های کافا قهرمان هستیم و تنها رقیب ما طی دو سال گذشته تیم ازبکستان بود ولی آن‌ها هم امسال تیم خوبی را به مسابقه نیاورده بودند که دلیلش را نمی‌دانم؛ آن‌ها طی دو سال قبل از بچه‌های فوتبال‌شان استفاده می‌کردند و تیم خوبی به کافا می‌آوردند که رقابت ما در کافا تقریبا با آن‌ها پایاپای بود ولی بقیه بازی‌ها را از قبل می‌دانستیم که به چه شکل است و نمی‌توانم بگویم رقیب ایران بودند؛ اما بیشتر هدف کادر فنی از حضور در کافا این بود که به همه بچه‌ها بازی داده، ترکیب‌های مختلف را به زمین بفرستند و به جوان‌ترها بیشتر فرصت حضور در مسابقه را بدهند. درست است بازی‌های خیلی خوب و سطح بالایی نبود ولی باز هم برای شروع خوب بود، بچه‌های کم‌تجربه باید کم کم شروع کنند و چه بهتر با این تیم‌ها رقابت کنند تا اعتماد به نفس‌شان بالاتر بیاید اما طبق برنامه‌هایی که به ما گفته شده است سال آینده حدود ۴ بازی مهم داریم و قرار است چند بازی خوب با تیم‌های اروپایی برای ما در نظر گرفته شود چون در کافا تیم ما به هیچ ‌وجه محک نخورد، اصلا تیمی ما را به چالش نکشید و ما به رقابت‌‌های خوب احتیاج داریم.

همانطور که می‌دانید ما حدود ۶ سال یعنی بعد از جام ملت‌های آسیا واقعا بازی مهمی نداشتیم که برویم. اول این‌که ما اصلا تیم جوانان نداریم، یعنی اگر قرار است که در این بازی‌ها تیم جوانان فرستاده شود باید یک تیم پایه‌ای وجود داشته باشد که برود، دوم این‌که اگر بگوییم برای تیم بزرگسالان مثلا ۸ بازی خوب در نظر گرفته‌اند و این بازی در حد بزرگسالان نیست قبول و خیلی خوب است ولی از آن‌جایی که هیچ بازی نداریم مجبور هستند تیم اصلی را بفرستند چرا که من بازیکن باتجربه هم ۵ یا ۶ است که هیچ بازی نکرده‌ام و اگر نروم هم که کاملا از رقابت‌های رسمی کنار می‌آیم و برای‌مان سخت خواهد شد. من معتقدم اگر برای تیم اصلی ما بازی‌های مهمی را در نظر بگیرند کافا را می‌توانند به تیم جوانان بدهند و یا چون جام باشگاه‌های آسیا نیست مثلا قهرمان سوپرلیگ به این رقابت‌ها اعزام شود ولی همانطور که گفتم این در صورتی است که بازی‌های خوبی هم برای تیم بزرگسالان درنظر گرفته شود که خب تا الان این‌گونه نبوده است.

برای جام جهانی پیش رو قرار شده یک سری بازی‌های مهم برای‌ تیم تدارک دیده شود که البته حتما این بازی‌ها واقعا لازم است چرا که سال‌ها است با تیم‌های قدرتمند بازی نداشته‌ایم و نسل طلایی ما هم تا حدود زیادی کنار رفته‌اند و این نسلی که به میدان آمده نیاز به بازی و کسب تجربه مقابل تیم‌های بزرگ هستند تا اشتباهات‌شان را در بازی‌های تدارکاتی انجام دهند و به امید خدا در بازی‌های رسمی بتوانند راحت‌تر بازی کنند. به‌طور کلی ما به اردوهای مداوم و بازی‌های خیلی خوب نیاز داریم و این‌ها مواردی است که واقعا می‌تواند به ما کمک کند.

بله خانم گلی تکراری است ولی من واقعا از این‌که این عنوان را به دست می‌آورم خوشحال می‌شوم و برای هر مسابقه‌ای هم در ذهنم است، هم به آن فکر می‌کنم و هم برایش تمرین می‌کنم؛ به طور کلی دوست دارم حالا می‌خواهد مسابقات آسیایی باشد یا سوپر لیگ، کافا و دیگر مسابقات، من این را دوست دارم و واقعا برایش تلاش می‌کنم. همیشه اولویت اول من موفقیت تیم است و در کنارش چرا که نه! از خانم گلی مسابقات خوشحال می‌شوم، با گل زدن‌هایم، تیمم هم بالا می‌آید.

تنها درآمد ما بحث قراردادها و باشگاه‌ها است، ما از تیم ملی درآمدی نداریم که بخواهیم حق اردو یا چنین مواردی را دریافت کنیم. در مورد باشگاه‌ها هم این‌که بگویم قراردادها خیلی خوب است، نه! واقعا این‌گونه نیست و فقط دو سه باشگاه حمایت خوبی دارند و بقیه باشگاه‌ها این‌گونه نیستند و به نظر من قراردادهای فوتسال همچنان پایین است و برای مسابقات کافا هیچ‌وقت به ما پاداشی داده نشده است.

هزینه‌ها واقعا زیاد شده است و مثل قبل نیست، همان‌طور که قیمت‌ها بالاتر رفته هزینه‌های ما هم بیشتر شده است و همان‌طور که گفتم فقط چند باشگاه هستند که صد در صد پول را در طول فصل تسویه می‌کنند ولی بیشتر باشگاه‌ها پول‌شان می‌ماند که بخواهند سال بعد بدهند یا حتی ندهند. یک جریمه خیلی زیاد مثلا سی یا چهل درصد بخواهند درنظر بگیرند و برای قراردادهای ما که مبلغ زیادی نیست واقعا سی چهل درصد زیاد است. مثلا ما با تیم نصر فردیس که نایب قهرمان شدیم همچنان بیست درصد قراردادمان مانده است و حتی بعضی از بچه‌ها بیشتر هم طلب دارند. در کل آنقدر پول قراردادها هم دیر پرداخت می‌شود که واقعا دیگر آن رقم ارزشی ندارد و باز هم تاکید می‌کنم همین شرایط خوب و تسویه شدن هم فقط مختص به سه یا چهار باشگاه فوتسال ما است و بقیه باشگاه‌ها خبری از این شرایط پرداختی هم نیست.

بودن اسپانسر یکی از نیازهای اصلی فوتسال زنان است، هر چقدر باشگاه‌های ما قوی‌تر باشند تیم ملی ما هم قطعا قوی‌تر می‌شود. باشگاه‌هایی که جذب فوتسال می‌شوند خیلی کم است و شاید اگر فدراسیون باشگاه‌های بزرگی که در فوتسال تیم‌داری می‌کنند را مجاب کند تا در بخش بانوان هم تیم‌داری کنند واقعا کمک بزرگی خواهد بود ولی تا الان این اتفاق نیفتاده است.

امیدوارم همه، هم رسانه و هم فدراسیون دست به دست هم بدهند تا سالی که پیش‌رو داریم سال خوب فوتسالی زنان باشد چون حتما همکاری و حمایت همه‌جانبه می‌تواند به ما کمک کند.

انتهای پیام/