به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، نمایش فوق‌العاده امیدهای فوتسال ایران، نه تنها آن‌ها را همچنان در صدر نگه داشته بلکه خط و نشانی بود برای تمامی تیم‌های قاره کهن، به هر حال ایران، همیشه ایران است و فوتسال آسیا را به این نام می‌شناسند.

در چنین حال و هوایی سفر غول خفته به تاجیکستان برای شان طعم دیگری پیدا کرد؛ برخی از نام‌ها گمنام به نظر می‌رسیدند. حریفان و رقبا فوتسال ایران را با ستاره‌هایی دیگر دنبال می‌کردند‌. شکست برابر ترکمنستان نگران کننده بود و ملال‌آور اما یادمان نرفته این تیم با هشت جلسه تمرین پای به این تورنمنت گذاشته بود. 

دلایل شکست چه بودند؟ یکی؟ دو تا یا سه تا ؟ برخی از این چهره‌های شکوفا شده چندین باری در کنار هم توپ زده بودند‌ و سایر نفرات برای اولین‌بار در کنار یکدیگر به جدالی رسمی گام برمی‌داشتند. دوئل دوم که از راه رسید، مردان صانعی هر چه کوفتند به درب‌های بسته خورد و سرانجام نبوغ دروازه‌بان، ایران را به گل پیروزی بخش رساند. امید‌ها یک پله رفتند آن‌بالا، اما جایگاه غریبانه بود دور از انتظار تعریف می‌شد.

سومین دیدار برابر حریفی کاملا نام آشنا، افغان‌ها خوش‌بینانه انتظار بازی با امیدهای ایران را می‌کشیدند. آمار و ارقام هرگز دروغ نمی‌گویند. آن‌ها با دو پیروزی روحیه والایی را در مصاف با ایران داشتند و به نتایج گذشته صانعی و تیمش چشم می‌دوختند. اما سوت آغاز که به صدا در آمد، سربازان آینده‌دار فوتسال ایران، توپ‌ها را یکی پس از دیگری به تور می‌چسباندند. غول خفته بیدار شده و نیش‌ها را به هیچ گرفته. تابلوی نتیجه پایانی، ایران را پنج نشان می‌داد و افغانستان را یک. آن لحظه آمار و ارقام روی کاغذ، نیشخند زده بودند و امیدهای ایران در صدر جدول به پرواز در آمده بودند.

ایستگاه چهارم ازبکستان. تیمی که پیشترها برای برگزاری دو دیدار دوستانه به ایران آمده بود و هر دو بار را به زانو در آمد. همان بازی تدارکاتی که با تعطیلی اردوی جوانان و بیرون کردن بازیکنان تیم‌ملی جوانان از هتل همراه بود‌. برای انجام آن دو مسابقه، ۱۷ روز اردوی بزرگسالان به طول انجامید. آن تیم از حسین طیبی بهره می‌برد. اما این تیم امید بود و نقش یک مهمان ناخوانده را داشت. سلاح خانه صانعی به قدری گرم بود که به تیم ملی ازبکستان هم رحم نکرد. یک برچسب پنج‌گله دیگر بر پیشانی مسابقات چسبید. امیدهای ایران بر خلاف انتظارات، به قدری ازبکستان را در زمین خودش به حبس فرو برد که آن‌ها در سردرگمی دروازه خودشان را هم باز کردند. غول خفته به سوی قهرمانی به حرکت در آمده و هیچ تیمی یارای تقابل با آن را نخواهد داشت. تیمی با هشت جلسه تمرین و نه بیشتر. تیمی با میانگین سنی ۲۲، میان تیم‌های بزرگسال جانانه درخشید.

ابوالفضل کریم آبادی

انتهای پیام/